از مسیر سنگفرش و پلکانی  به سمت غار حرکت کردیم منطقه صخرهای و با عظمتی بود تا اخر مسیر رفتیم همه خانمها به احترام زیارتگاه با حجاب بودند . در انتهای مسیر مسجدی ساخته شده بود و در کنار اون اطاقکی بود  که یک سنگ سیاهی در وسط اون بر روی یک سکو قرار داشت که مردم به قصد زیارت دور اون می چرخیدن و بر روی اون دست میکشیدن و اون رو زیارت میکردن خانم مسنی که فهمید ما ایرانی هستیم  در حین انجام اعمال زیارت ما رو هم راهنمایی میکرد و بعد از اتمام زیارتش از ما دعوت کرد که مهمانش بشیم و ما ضمن تشکر ازش خداحافظی کردیم و برگشتیم  .

پایین مسیر راننده منتظر ما بود . سوار تاکسی شده و به سمت نخجوان حرکت کردیم به بازار مرکزی شهر رفتیم . در اونجا از بارلرهای قدیمی به سبک بازارهای سرپوشیده  در شهرهای بزرگ ایران خبری نیست  . و بازار اصلی محل بزرگی بود شبیه بارار روزهای شهرهای مختلف که از غرفه های کوچکی تشکیل شده بود .در بخشهای مختلف اونجا گشت زدیم لباسها عموما جنسهای ترک بود . و میوه ها عموما ایرانی . بعد از گشت یکی دو ساعته برای صرف نهار به یک رستوران رفتیم که بخش خانوادگیش دارای اطاقهای مجزا بود و در یکی از اطاقها دور میز نشستیم و غذا سفارش دادیم از پلو اونجا خبری نبود در نتیجه دو پرس کوفته و سه سیخ کباب لوله که همون کباب کوبیده ما میشد سفارش دادیم . غذاهاش خوب بود . هر پرس حدود سه الی 4 منات . 

بعد از خوردن غذا دوباره سوار تاکسی شدیم و از راننده خواستیم در شهر دوری بزنه و راننده بعد از گشت کوتاهی  در شهر در کنار یک پارک نگه داشت  که برجی باستانی به نام مقبره مومنه خاتون  و موزه قوچهای سنگی در اون  قرار داشت . پارک زیبایی بود خلوت و آرام  .بعد از گشت کوتاهی در پارک و انداختن چند عکس سوار تاکسی شدیم و با توجه به اینکه هوا رو به تاریکی میرفت به سمت مرز حرکت کردیم . به مرز رسیدیم و با پرواخت 60 منات به راننده بابت یک روز در اختیار بودن ار اون خداحافظی کردیم . البته اگر از صبح زود رفته بودیم جاهای دیدنی بیشتری رو میتونستیم بریم .

شهر نخجوان شهر ساکت و آرامی بود و بسیار قانونمند به نظر میومد با خودم فکر میکردم آیا  ما میتونیم تو چنین سکوت و آرامشی  احساس خوشبختی کنیم گاه فکر میکنم دوندگی و استرس بخش اصلی زندگی ما شده و بدون این دوندگی دچار افسردگی خواهیم شد.

هنوزبا وجود اینکه کار موظفی شرکتی ندارم  طبق روال گذشته صبح زود از خواب بیدار میشم عادت هم ندارم صبح دفتر برم چون عادت کردم بعد از برگشتن از کارخونه عصرها تا ساعت هشت و نه شب دفتر باشم  برای کارهای خونه هم هزار تا برنامه دارم ولی اصلا دست و دلم به کار نمیره انگار که میگم اووووه حالا که بیکارم  انجامشون میدم و گاهی فکر میکنم وااای خیلی سخته .

امروز با شامپو فرش مبلها رو شستم سه سوت تموم شد .  خوره اعصابم شده بود. .با خودم فکر میکنم  واقعا چرا زودتر انجامش ندادم ؟؟ بعد جواب خودم رو میدم چیزی نیست طبیعیه هنوز با شرایط جدید سازگار نشدم . دیروز به داریوش میگفتم اگر کار جدی بیرون نداشته باشم حوصلم سر میره و اون میخندید .

امروز عصر از  بی بی سی مستند جاده ابریشم رو  تماشا میکردم  دلم برای  سفر تنگ شد سفر به  کشورهای آسیای میانه  

دوست دارم سمرقند و بخارا رو ببینم. 

یاد این شعر حافظ میفتم .

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا 

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا  را

به دنبال دوندگیهام برای بیمه بیکاری تعریف کردم که به من گفتن مستمری بیمه بیکاری به من تعلق نمیگیره و باید درخواست بازنشستگی بدم  . نمیدونستم این کار رو بکنم یا نه بعد از کلی سبک سنگین کردن فکر کردم دیدم بیمه بیکاری که به من تعلق نمیگیره اگر درخواست بازنشستگی ندم مستمری نخواهم داشت و بدون مستمری تنها با  درآمد دفتر  گذران امور  سخت خواهد بود بخصوص موضوع راه اندازی بومگردی و دریافت وام برای اون  هم این وسط هزینه های قابل توجهی خواهد داشت تصمیم گرفتم برای بازنشستگی اقدام کنم اما یک شکایت هم به دیوان بدم تا بلکه  این قانون ناعادلانه  اصلاح بشه . مواردی که در رابطه با این قانون برای من سوال هست اینه که چرا کسی با وجود 20 و اندی سال واریز حق بیمه نمیتونه از بیمه بیکاری استفاده کنه حداقل بایدبه اندازه سنوات بیمه بیکاری استفاده نشده به سابقه فرد اضافه بشه .

از فردا برم دنبال شکایت دیوان عدالت اداری ببینم چی میشه .

من هم به جمع بازنشستگان پیوستم .

خوانندگان وبلاگم خیلی کم شدن و من از این سوت و کوری خیلی دلم میگیره .

آراز خواهر زاده من هست و ده سالشه  مواقعی که خواهرم و همسرش خونه نباشن آراز رو میارن خونه ما اون هم یا با پلی استیشن مشغول میشه و یا تو کامپیوتر فیلم میبینه . امروز هم اومده خونه ما ،  بازیهای پلی استیشن رو که قبلا همه رو تموم کرده و اونهایی هم که در محدوده سنیش نیست رو چون از مادرش اجازه نداره بازی نمیکنه سایتهای دانلود فیلم هم که فیلتر شده و میبینم همینطور داره تو خونه میچرخه و بعد از کلی دور زدن میگه وااای خسته شدم . برای اینکه حوصله اش سر نره و هی سراغ من نیاد که وااای خسته شدم و. میگم برو از تو کتابخونه کتابهای قدیمی داریوش و کوروش رو بردار مثلا کتاب قصه های من و بابام . رفته کتاب رو برداشته حالا اومده کنار من نشسته و هی کتاب رو ورق میزنه و میخونه و میخنده و میخواد تصاویر رو برای من توضیح بده 

 مثلا خواستم سرگرمش کنم برای خودم کار درست کردم

به دنبال پیگیریهای چند ماهه برای بیمه بیکاری بالاخره بهم خبر دادن که درخواستم تو هیئت سه نفره تایید شده و باید برم پیگیری مراحل بعدی رفتم قسمت امور فنی بیمه شدگان تو نامه ای که تاییدیه نوشته شده میبینم شماره بیمه اشتباه ثبت شده میگم اقا این اشتباه تایپی چند ماه دیگه مشکل ایجاد نکنه ؟ میره از رییسش میپرسه و میگه نه مشکلی نیست . تو سیستم ثبت میکنه و میبرم پیش رئیس برای امضا . رئیس سابقه کار رو نگاه میکنه میگه سابقه بالای بیست سال میتونی بازنشسته بشی میگم میخوام با سی سال بازنشسته بشم میگه چون شرایط بازنشستگی  داری نمیتونی بیمه بیکاری بگیری و فریاد من بلند شده که بابا 4 ماه هست دارم میام میرم چرا یکی این موضوع رو متوجه نشده چرا کار درست انجام نمیشه و. من رو فرستاده بخش بازنشستگی رفتم  موضوع رو براشون توضیح دادم و اون میگه بله تو شرایط بیمه بیکاری این هم هست که اگر به سن بازنشستگی رسیده باشید نمیتونید از بیمه بیکاری استفاده کنید و باید بازنشسته بشید ضمنا مستمری بازنشستگی هم از تاریخ  درخواست پرداخت میشه یعنی چند ماه گذشته هیچ چیزی به  شما تعلق نمیگیره و به من توصیه میکنه که برم همین امروز درخواست رو بدم . 

من هم درخواست رو دادم و حالا که برگشتم میگم شاید بهتر بود درخواست رو ثبت نمیکردم کمی بیشتر تحقیق میکردم نکنه راه حلی داشته و من بدون بررسی فرصتی رو از دست داده باشم .

خیلی کلافه هستم . هیچ کار اداری درست و اصولی انجام نمیشه و همه اینها هم خطاها و سهل انگاریهای افراد هست . هیچکس کارش رو مسئولانه انجام نمیده همه فقط برای رفع مسولیت کار میکنن و بخاطر  این هست که همه چیز بهم ریخته . همین آدمها هستن که وقتی به مقامات بالا هم میرسن نتیجه سهل انگاریهاشون صدمه به کل جامعه و کشور هست .

خانه از پای بست ویران است